Pływacz zwyczajny to specyficzna roślina mięsożerna, która ma swój naturalny habitat w polskich jeziorach i mokradłach. Żywi się zooplanktonem, który łapie za pomocą specjalnych pęcherzyków powietrznych.
Pływacz zwyczajny, to mięsożerny organizm roślinny, powszechnie występujący w różnych zbiornikach wodnych, takich jak jeziora, bagna i starorzecza, rozprzestrzenionych na obszarach Europy i Azji, w tym również w Polsce. Ciekawostką jest, że ten gatunek nie produkuje korzeni, natomiast jego pędy, które mogą osiągnąć długość nawet jednego metra, swobodnie unoszą się pod powierzchnią wody lub na niej. Jako jeden z nielicznych rodzimych gatunków owadożernych, pływacz zwyczajny jest pod ścisłą ochroną.
Charakterystyka rośliny
Pływacz zwyczajny to roślina, która przez większą część roku zanurzona jest pod powierzchnią wody, występując na powierzchni jedynie podczas okresu kwitnienia. Dzięki pęcherzykom powietrznym na liściach, pędy rośliny mogą unosić się na powierzchni wody, co umożliwia chwytanie zooplanktonu (niewielkich zwierząt i owadów wodnych). Kwiaty tej rośliny, które pojawiają się od kwietnia do sierpnia, mają żółtą barwę i są hermafrodytyczne. Wyrastają one około 20 cm powyżej powierzchni wody, co umożliwia owadom ich zapylanie. Po okresie kwitnienia z kwiatów powstają owoce w formie torebek, zawierające wiele nasion. Liście rośliny mają długość do około 8 cm i nitkowaty kształt – są smukłe i wydłużone. Roślina ta jest wrażliwa na wysokie temperatury, dlatego szybko ginie w małych zbiornikach, w których woda szybko się nagrzewa.
Sposób odżywiania pływacza
Pływacz zwyczajny jest jednym z niewielu mięsożernych gatunków roślin, które można spotkać w naturalnym środowisku Polski. Najczęściej występuje na bagnach i innych zbiornikach ubogich w składniki odżywcze niezbędne do życia. Aby przystosować się do takich warunków, ten gatunek musiał znaleźć inny sposób na zdobycie azotu i innych składników odżywczych. Łapanie pożywienia odbywa się za pomocą pęcherzyków powietrznych, które umożliwiają roślinie utrzymanie się na powierzchni wody i jednocześnie chwytanie zooplanktonu (głównie małych skorupiaków). Każdy liść może mieć nawet 200 takich pułapek o wielkości od 1 do 4 mm. Każdy z tych pęcherzyków ma specjalną klapkę, która zamyka się, gdy tylko ofiara zostaje wciągnięta do środka. Pływacz jest najbardziej błyskawiczną rośliną na świecie – pułapka, w której łapany jest zooplankton, potrafi zamknąć się w ciągu jedynie 1/160 sekundy. Zdobyte ofiary są następnie rozkładane na składniki odżywcze za pomocą enzymów trawiennych, które wydzielane są przez ścianki pęcherzyków.